|
ZBIGNIEW GAJEWSKI
1926 - 2017
W dniu 2 maja 2017 roku zmarł w wieku 91. lat Człowiek Wielkiego Formatu, znakomity pisarz, poeta, tłumacz, publicysta, z wielkim sercem dla każdego bliźniego. Patriota, katolik, społecznik. Kto Go spotkał na swojej drodze życia, może dziękować Bogu za ten wielki dar. Był jednym z najlepszych autorów w założonym w 2010 roku przez gospodarza Saloniku Literackiego (Piotra Stanisława Króla) niezależnym magazynie społeczno-kulturalnym InterMOSTY. Jeden z Jego tekstów z tego pisma pt. „SERBOŁUŻYCZANIE - FENOMEN EUROPY” został zamieszczony także w SL w 2012 roku (Kliknij w wolnej chwili, WARTO).
Zbigniew Gajewski ur. 31.03.1926 r. w Janopolu, pow. Kobryń na Polesiu (obecnie Białoruś), jako syn Jana i Wandy Gajewskich. Ojciec jego, były legionista, został aresztowany przez NKWD w październiku 1939 r. i ślad po nim zaginął, a pozostałej rodzinie, przy pomocy przyjaciół, udało się w 1940 r. uniknąć deportacji na Syberię, dzięki udanej ucieczce do Generalnej Guberni. W 1952 r. ukończył we Wrocławiu medycynę (uzyskał później specjalizację z pediatrii). Tuż po studiach, jako lekarz, został przymusowo wcielony do wojska. Służba w armii trwała do końca 1957 r.. Z wojskiem też trafił do Sochaczewa, gdzie mieszkał do końca życia. W 1951 r. ożenił się z pochodzącą z Wileńszczyzny Alicją Czernik, która, jako deportowana, przez sześć lat przebywała na Uralu. Ich cenne owoce życia, to troje dzieci i pięcioro dorosłych już wnucząt. W 1996 r. owdowiał. Poza pracą zawodową jego drugą pasją stało się zgłębianie kultur narodów słowiańskich - Białorusinów, Bułgarów, a szczególnie Serbołużyczan. Kulturę i język Serbów Łużyckich dobrze poznał w trakcie sześćdziesięciu lat kontaktów i przyjaźni z Łużyczanami. W 1997 r. wydał w swoim tłumaczeniu "Wiersze Łużyckie - Antologię", a w 2007 r. tomik własnych wierszy o tematyce łużyckiej pt. "Znasz-li Ten Kraj i Lud?". W 2008 r. opublikował zbiór swoich artykułów prasowych i referatów o tematyce łużyckiej, białoruskiej i bułgarskiej pt. "Niektóre sprawy Słowiańskie", a w 2006 r. ukazał się tomik jego tłumaczeń na język polski białoruskiego poety Aleksandra Pruszyńskiego (pseud. Aleś Harun) pt. "Dar Matki".
W 2016 roku, Zbigniew Gajewski przetłumaczył z jęz. serbołużyckiego książkę pt. Koniec Raju, (tytuł oryginalny Paradiz), autor Kresćan Krawc (w Niemczech znany jako Christian Schneider), wydana w Polsce w 2016.roku przez Towarzystwo Polsko-Serbołużyckie, Oddział Sochaczew i Oddział Żary. Poruszająca saga rodziny Szewców, mieszkających w sielskim Raju, którzy prowadzą przedsiębiorstwo budowlane i gospodarstwo rolne, walczą o zachowanie swojego języka i narodowości w różnych systemach władzy, a jednocześnie borykają się z uniwersalnymi ludzkimi dylematami. Opowieść wiedzie czytelnika niemal od początków XX wieku: poprzez I wojnę światową, czasy nazizmu i II wojny światowej, aż po lata Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Górne Łużyce, zamieszkiwane przez Serbołużyczan i Niemców, podczas dziejowych zamieszań ubiegłego wieku stają się także sceną interakcji między licznymi narodowościami.
Mój Drogi Zbigniewie, odszedłeś ale nigdy nie znikniesz z mojej, naszej pamięci, uznania i wielkiego szacunku dla dzieł Twego życia. A Serbołużyczanie postawią zapewne pomnik lub ustawią niejedną tablicę dla upamiętnienia ich Przyjaciela, założyciela kilkadziesiąt lat temu Towarzystwa Polsko-Serbołużyckiego. Zróbcie to, nasi słowiańscy Bracia zza zachodniej granicy Polski.
* * *
Żałobna msza św. odbyła się 6 maja 2017 r. w kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Boryszewie przy ul. 15 Sierpnia (dzielnica Sochaczewa). Po mszy św. został pochowany na cmentarzu w Sochaczewie przy ul. Traugutta.
WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ PANIE!
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI!
|
